หลังจากที่ได้ศึกษาเนื้อหาที่เป็นมืออาชีพและการศึกษาที่มีการพัฒนาแล้วในประเทศญี่ปุ่น ทุกคนจะสร้างความหลากหลายทางอาชีพขึ้นมา
ดังนั้นเราจะแนะนำตัวอย่างอาชีพแบบมาตรฐานทั่วไปหลังจากสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ ดังตัวอย่างต่อไปนี้
สถานะถิ่นที่อยู่หลังจบการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ
หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพในประเทศญี่ปุ่นแล้ว สามารถคาดการณ์ได้ว่านักศึกษาต่างชาติจะมีแนวทาง4อย่างดังต่อไปนี้
① ทำงานในประเทศญี่ปุ่น
② ศึกษาต่อในประเทศญี่ปุ่น
③ ประกอบธุรกิจในประเทศญี่ปุ่น
④ กลับไปยังประเทศบ้านเกิด (หรือไปยังประเทศอื่น)
จากข้างต้น ①ในกรณีที่ทำงานในประเทศญี่ปุ่น จะต้องทำขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงปนะเภทของสถาภาพการพำนักที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองจากเดิม “วีซ่าพื่อศึกษาต่อในต่างประเทศ” ให้กลายเป็นสถานภาพ “วีซ่าทำงาน”
ในตอนนั้นสำหรับ “วีซ่าทำงาน” หมายถึง “กิจกรรมการบริหารจัดการรายได้ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจในประเทศญี่ปุ่น หรือ กิจกรรมที่ได้รับค่าตอบแทนจากการทำงานโดยหากพูดอย่างเป็นรูปธรรมก็คือ การทำงานโดยเป็นพนักงานของบริษัทหรือ เป็นผู้บริหารจัดการธุรกิจ
เงื่อนไขหลักในการพิจารณาสถานภาพการพำนักแบบที่ทำงานได้คือ จะต้องมีการกำหนดสถานที่ทำงานหรือบริษัทที่จะบริหารงานแล้ว และจะพิจารณาถึงความมั่นคงของสถานที่ทำงานหรือบริษัทที่จะบริหารงานด้วย ซึ่งกิจการที่มีการดำเนินอย่างต่อเนื่องจะเป็นสิ่งที่ได้รับการยอมรับ ด้วยเหตุนี้ในตอนที่มีการยื่นขอวีซ่าทำงาน จะมีการตรวจสอบเนื้อหางานที่ทำในสถานที่ทำงาน หรือเนื้อหางานของกิจการที่จะบริหารงาน
อย่างไรก็ตาม หากยังไม่สามารถหาสถานที่ทำงานได้หลังจากที่เรียนจบแล้ว สามารถยื่นขอสถานภาพการพำนัก “การดำเนินการกรณีพิเศษ” เพื่อขอวีซ่าอยู่ต่อสำหรับหางานต่อไปได้
ตัวอย่างอาชีพที่เป็นมาตรฐานทั่วไปหลังจากสำเร็จการศึกษาโรงเรียนสายอาชีพ
ตัวอย่างการประกอบอาชีพข้อ A~G ที่แสดงข้างล่างต่อไปนี้คือตัวอย่างที่เป็นการผสมรวมระหว่างแนวทาง4อย่างของนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพดังที่กล่าวไว้ในย่อหน้าด้านบน ซึ่งมีตัวอย่าง7รูปแบบดังต่อไปนี้
A สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ→①เข้าทำงานในประเทศญี่ปุ่น
B สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ→①เข้าทำงานในประเทศญี่ปุ่น→ได้รับสิทธิการพำนักถาวรในประเทศญี่ปุ่น C สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ②ศึกษาต่อในในประเทศญี่ปุ่น (มหาวิทยาลัย→บัณฑิตวิทยาลัย) →ได้รับสิทธิการพำนักถาวรในประเทศญี่ปุ่น D สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ→①เข้าทำงานในประเทศญี่ปุ่น→④กลับประเทศบ้านเกิด E สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ→②ศึกษาต่อในในประเทศญี่ปุ่น (มหาวิทยาลัย)→①เข้าทำงานในประเทศญี่ปุ่น→④กลับประเทศบ้านเกิด F จบการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง→③ประกอบธุรกิจในประเทศญี่ปุ่น G จบการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง→④เดินทางกลับประเทศ |
A จบการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง→①เข้าทำงานในประเทศญี่ปุ่น
คุณAเดินทางมาเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น เพราะมีความหลงไหลในอนิเมชันของญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก เขาตั้งเป้าหมายว่าอยากจะเป็นนักออกแบบอนิเมชัน จึงได้เข้าเรียนในโรงเรียนเฉพาะทาง
ในส่วนของการหางาน เขาได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์ที่โรงเรียนเฉพาะทาง จนสอบผ่านและเข้าทำงานที่บริษัทผลิตอนิเมชันที่ต้องการได้
ปัจจุบัน คุณA ทำงานในฐานะผู้ช่วยฝ่ายผลิตอนิเมชัน และในอนาคตเขาตั้งใจและพยายามที่จะสร้างผลงานของตนเองให้ได้ในสักวันหนึ่ง และมีความฝันว่าอยากจะให้อนิเมชันที่ของตนเองได้ออกอากาศที่ประเทศบ้านเกิดของตน
B จบการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง→①เข้าทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น→ได้รับวีซ่าผู้อยู่อาศัยถาวรในญี่ปุ่น
คุณBต้องการเรียนรู้เทคโนโลยีด้านการผลิตรถยนต์ที่เจริญก้าวหน้าของประเทศญี่ปุ่น จึงได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนเฉพาะทางด้านการซ่อมบำรุงรถยนต์ ในระหว่างศึกษาเทคนิคการซ่อมบำรุงอยู่นั้น เขาก็ต้องการที่จะเรียนรู้เพิ่มมากขึ้น จึงได้เรียนต่อในสาขาวิจัยระดับสูง ที่โรงเรียนเฉพาะทางนั้นมีความสัมพันธ์อันดีกับธุรกิจต่างๆในวงการที่เกี่ยวข้อง เขาจึงได้เข้าทำงานในบริษัทผู้ผลิตอะไหล่รถยนต์รายใหญ่
หลังจากเข้าทำงานในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคของโรงงาน แต่ด้วยความสามารถที่โดดเด่ด เป็นที่ยอมรับ ทำให้เขาได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นหัวหน้า และผู้จัดการโรงงานในที่สุด
เมื่อบริษัทของเขาได้สร้างโรงงานที่ประเทศบ้านเกิดของเขา เขาจึงได้รับเลือกให้เป็นพนักงานผู้บุกเบิก กลับไปที่บ้านเกิดของตน และทำหน้าที่ดำเนินงานที่โรงงานนั้นได้อย่างราบรื่น
ไม่นานนัก เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนประเภทวีซ่า เขาก็ได้ยื่นขอเปลี่ยนประเภทวีซ่าเป็น วีซ่า”ผู้จัดการและผู้บริหาร” ในฐานะผู้บริหารของบริษัท และได้รับการอนุมัติ
ความสามารถด้านภาษาญี่ปุ่นของคุณ Bก็พัฒนาขึ้น และยังได้รับค่าตอบแทนและตำแหน่งในบริษัทสูงขึ้นอีกด้วย ทำให้สถานภาพการพำนักของเขาผ่านการประเมินว่าเป็น “ผู้ชำนาญการระดับสูง” จึงเปลี่ยนประเภทวีซ่าเป็น “ผู้ชำนาญการระดับสูง”
เขาแต่งงานกับภรรยา ซึ่งทำงานที่บริษัทเดียวกัน และต้องการให้คุณแม่ของภรรยาเดินทางมาดูแลลูกให้ จึงได้เชิญเข้ามาที่ประเทศญีปุ่น และทำให้ได้รับการช่วยเหลือทางสวัสดิการต่างๆ
หลังจากนั้น3ปี เขาได้เปลี่ยนประเภทของวีซ่าเป็นวีซ่าที่มีสิทธิประโยชน์มากกว่าวีซ่าผู้ชำนาญการระดับสูง และได้รับสิทธิผู้อยู่อาศัยถาวรของประเทศญี่ปุ่น
C สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพ②ศึกษาต่อในในประเทศญี่ปุ่น (มหาวิทยาลัย→บัณฑิตวิทยาลัย) →ได้รับสิทธิการพำนักถาวรในประเทศญี่ปุ่น
คุณCผู้ที่มีความสนใจในเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าในประเทศญี่ปุ่นจึงเลือกเรียนในโรงเรียนสายอาชีพของญี่ปุ่น จึงเลือกเรียนในโรงเรียนสายอาชีพที่ใช้เวลาเพียง2ปีก็สามารถจบการศึกษาได้ และได้เลือกเรียนวิชาเอก ไบโอเทคโนโลยีที่มีความสนใจมาแต่เดิมอยู่แล้ว
ในระหว่างที่เรียนอยู่นั้นคิดว่าอยากเรียนด้านเคมีเพิ่มเติมอีกดังนั้นหลังจากสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพแล้วจึงเข้าศึกษาต่อในคณะวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัย และได้พบหัวข้องานวิจัยที่รู้สึกว่ามีคุณค่า จึงได้ศึกษาต่อในระดับบัณฑิตวิทยาลัย เมื่อสำเร็จการศึกษาปริญญาโทแล้ว ได้เข้าทำงานในบริษัทใหญ่ด้านเคมีของประเทศญี่ปุ่น
คุณ C ที่เข้าในทำงานในตำแหน่งงานวิจัยของบริษัทผู้ผลิตสารเคมี จนได้รับสิทธิบัตรหลายใบ นอกจากนี้ยังจะสร้างผลงานที่โดดเด่น เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็พบใช้เวลาเวลานานกว่า 10 ปีในการทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น จนคุณ C ได้กลายเป็นพนักงานที่บริษัทขาดไม่ได้ และมีความคิดว่าจากนี้ก็ต้องการที่อยู่อาศัยในประเทศญี่ปุ่น จึงได้ยื่นคำร้องเพื่อขอสิทธิการพำนักถาวรในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งผลจากการตรวจสอบคือได้รับสิทธิการพำนักถาวรในประเทศญี่ปุ่น
D สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง →①ทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น →④กลับประเทศ
ในปัจจุบันที่ประเทศจีนกำลังเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ คุณ D ต้องการที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการดูแลผู้สูงอายุของประเทศที่ได้ชื่อว่ามีมาตรการรับมือกับสังคมผู้สูงอายุได้ดี จึงได้เดินทางมาศึกษาต่อที่ประเทศญี่ปุ่น คณะสวัสดิการสังคมของโรงเรียนเฉพาะทางที่เข้าศึกษานั้น มีวิชาเรียนที่มีการฝึกปฏิบัตินอกห้องเรียนมาก ทำให้ได้มีประสบการณ์การดูแลผู้สูงอายุในสถานที่จริง
ภายหลังจากสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง เขาก็ได้เข้าทำงานที่สถานดูแลผู้สูงอายุที่ญี่ปุ่น ในฐานะผู้ดูแล ทำให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการดูแลที่นำแทคโนโลยีใหม่ล่าสุดอย่างหุ่นยนต์ดูแลเข้ามาใช้ และยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเอาใจใส่ดูแลผู้สูงอายุในรูปแบบญี่ปุ่น จากสถานที่ปฏิบัติงานจริงอีกครั้งหนึ่งด้วย
หลังจากที่ทำงานที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา5ปี เขาจึงได้เดินทางกลับประเทศ คุณD มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยและผู้สูงอายุในแบบฉบับของญี่ปุ่น จึงได้รับการเชื้อเชิญให้ไปร่วมงานจากบริษัทต่างๆ แต่ในปัจจุบัน คุณD มีความสนใจในด้านการบริหารจัดการของหน่วยงานด้านการดูแล และพยายามอย่างเต็มที่ในการเผยแพร่รูปแบบการดูแลของญี่ปุ่นให้กว้างขวางออกไป
E สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง →②ศึกษาต่อที่ญี่ปุ่น (ระดับปริญญาตรี) →①เข้าทำงานที่ญี่ปุ่น →④เดินทางกลับประเทศ
คุณE คิดว่า ถ้ามีความสามารถทางด้านภาษาจะสามารถหางานได้ง่าย จึงได้เข้าเรียนในโรงเรียนเฉพาะทางญี่ปุ่น คณะล่ามและการแปล ซึ่งสิ่งที่เรียนรู้นั้น ไม่ใช่เพียงแค่ทักษะความสามารถทางด้านล่ามและการแปลเท่านั้น แต่เขายังได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นและแนวความคิดของชาวญี่ปุ่นอีกด้วย
หลังจากที่ คุณE ได้มีโอกาสไปฝึกงานที่สถานที่ท่องเที่ยวของเมืองเกียวโตและนาระ ทำให้รู้สึกประทับใจในวัฒนธรรมของญี่ปุ่นเป้นอย่างมาก จึงเป็นแรงจูงใจให้เข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยของญี่ปุ่น คณะวัฒนธรรมญี่ปุ่นศึกษา เพื่อศึกษาด้านวัฒนธรรมญี่ปุ่น
ภายหลังจากสำเร็จการศึกษาในระดับชั้นอุดมศึกษาแล้ว เขาได้เข้าทำงานที่บริษัทท่องเที่ยวของญี่ปุ่น ณ บริษัทแห่งนั้น เขาได้จัดโปรแกรมการท่องเที่ยวที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล สำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางมาเที่ยวญี่ปุ่น มากมาย
หลังจากทำงานที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นระยะเวลา3ปี คุณE ซึ่งเป็นบุตรเพียงคนเดียวของครองครัว ก็ได้เดินทางกลับประเทศตามความประสงค์ของพ่อแม่ ที่ประเทศของเขา การแลกเปลี่ยนด้านวัฒนธรรมกับญี่ปุ่นนั้นได้รับความนิยม ทำให้คุณE ซึ่งเป็นผู้มีความเชี่ยวชาญในด้านภาษาญี่ปุ่นนั้น มีชื่อเสียงและเป็นที่ต้องการเป็นอย่างมาก
แน่นอนว่า บริษัทท่องเที่ยวหลายแห่งที่ประเทศของเขาได้เชื้อเชิญให้เขาเข้าไปร่วมงาน ปัจจุบัน คุณE มุ่งมั่นและตั้งใจว่า อยากจะใช้การบอกเล่าเรื่องราวของเสน่ห์ของการท่องเที่ยวญี่ปุ่น เพื่อเป็นสะพานเชื่อมระหว่างประเทศของตนกับญี่ปุ่น
F สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง →③ ก่อตั้งบริษัทที่ญี่ปุ่น
คุณF ได้เข้าศึกษาที่โรงเรียนเฉพาะทางของญี่ปุ่น สาขาการจัดการข้อมูลและสารสนเทศ และมีความเชี่ยวชาญทางด้านไอที เขามีความตั้งใจว่าอยากจะเผยแพร่สินค้าและผลิตภัณฑ์ของประเทศของเขาให้กว้างขวางออกไป จึงได้ก่อตั้งและบริหารธุรกิจซื้อขายสินค้าทางอินเตอร์เน็ตขึ้นนั่นเอง
ด้วยคำแนะนำของบุคลากรในโรงเรียนเฉพาะทาง ทำให้เขาได้รู้จักและร่วมงานกับพนักงานชาวญี่ปุ่น 3 คน ในส่วนของเงินลงทุนนั้นก็ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ แม้การจัดทำเอกสารชี้แจงแผนการดำเนินธุรกิจและผลประกอบการจะยากลำบาก แต่เขาก้ได้รับคำแนะนำจากอาจารย์ที่โรงเรียนเฉพาะทาง จนในที่สุด คุณFก็ได้รับวีซ่า “นักธุรกิจและผู้บริหาร” และได้รับการยอมรับในฐานะผู้บริหารบริษัท
กิจการซื้อขายสินค้าทางอินเตอร์เน็ตของเขานั้นเติบโตได้อย่างดี ปัจจุบันมีพนักงานทั้งสิ้น 30 คน และเขาได้มีความคิดในเรื่องการควบรวมกิจการ(M&A)ทุ่มเทความพยายามเพื่อทำให้บริษัทเติบโตมากยิ่งขึ้นต่อไป
G หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง →④เดินทางกลับประเทศ
คุณGหลงไหลในการทำผมสไตล์ญี่ปุ่น และอยากเรียนรู้เทคนิคการเสริมสวยของญี่ปุ่น จึงได้เข้าศึกษาในโรงเรียนเฉพาะทางด้านเสริมสวยของญี่ปุ่น ที่โรงเรียนเฉพาะทางมีวิชาเรียนที่ได้ฝึกปฏิบัติอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้เขาได้เรียนรู้เทคนิคด้วยการลงมือทำจริง อีกทั้ง ยังได้มีโอกาสเข้าทำงานในฐานะพนักงานฝึกหัดที่ร้านเสริมสวยที่มีชื่อเสียงอีกด้วย ทำให้ได้พบเจอและให้กำลังใจเพื่อนๆผู้ที่มีความฝันเหมือนกัน และได้มีโอกาสเข้าร่วมการแข่งขันตัดผมอีกด้วย
ภายหลังจากที่สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเฉพาะทาง เขาก็เดินทางกลับประเทศ และได้ใช้เทคนิคด้านการเสริมสวยและความสามารถทางด้านการบริหารให้เกิดประโยชน์ จนในปัจจุบันทำงานเป็นอาจารย์ของโรงเรียนเสริมสวย(Beauty School) และม่ความใฝ่ฝันว่าอยากจะเก็บสะสมเงินทุนเพื่อเปิดกิจการร้านเสริมสวยสไตล์ญี่ปุ่น